Ditë për hallve, edhe pse s’åsht natë e madhe. Javën që shkoi, hina në nji kafiq të Prishtinës, edhe u mendova gjonegat a me u ulë në qoshin në të majtë a në të djathtë të verandës. Krejt ken njisoj, veç këndej shmajt, kah dora e largkoftit, kish ma shum hije, e andej kah krahu i mbarë, e rrokke ma fort dielli. Nejse, më ra në mend që komunistat janë të majtë, e që ata nuk e dojnë Amerikën, se na e kanë nji gjak borxh fisit tem, edhe ma e kanë inati pse po më del rroga ma e madhe. Kështu që vendosa me u ulë në kandin në të djathtë.
Me i ra trup — se ndërmjet t’ulmes edhe deri sa më ndodhi vakia, që mos më raftë me e harru, erdh njiherë kamarieri me më pyetë çka po du me pi, e i thash se po e pres shoqninë; tu pritë, e nxora nji mindil e i fshijsha ndjersët e ballit, se båjke goxha zheg; mbasandej erdh shoqnia, e unë u çova në kåmbë e i rroka në gryk, se kam qef me i nderu, jo me iu folë për s’ungjti; e mbasi u rahatumë njiherë, erdh prap kamarieri me na pyetë çka po dojmë me pi, dhe na porositëm; por ai i ngrati harroi çka i lypëm e u kthy me na vetë së dytësh, dhe na i kallxumë e nuk bånëm zhurmë se na vijke keq, se ish kånë i ri e diqysh kish tremë — nejse… Tamon ia nisëm pak muhabetit, të ka krisë diçka: fëmija 10-vjeç hini në kafiq me gjith kerr, edhe atå jo për dere, po për dritare. Veç kuptohet, e rrxoi murin, e tullat ranë duça-duça përmbi shiltet e shezllongut të komunistave. Shoqnia u pakën. Ke tu iu ra të ligët. Por lumozo, mbetëm gjallë, se u ulëm djathtaz. Pshtumë pa nji therrë bile!
Thash vetmveti: Lum unë që s’jam komunist! Fëmija e mij nuk kanë çka me lypë në kafiq si ai carroku që desh na mbyti. Unë i edukoj qysh duhet.
Prej asaj dite, edhe shoqnia ka nisë me mbledhë mend, qebesa, dhe po i largohen të majtës. Må nuk më folin për Albin Kurtin. Ia kanë bå çfollow faqes sekrete «Vdekje neoliberalizmit», dhe po fiqrojnë ndryshe për jetën dhe krijimin. Tash po e pranojnë që gjithçka åsht e shkrume, e paracaktume prej nji fuqie ma të madhe. ADN-ja, po më thojnë, ta përcakton shëndetin, inteligjencën, e jetëgjatsinë. Pastaj, hormonet të nxisin me vepru. Krejt kjo tregon diçka!
Komunizmi åsht i keq, po e dijmë. Gjithashtu, krejt majtistat janë komunista, edhe nëse i thojnë vetit demokratë. Por çka me bå unë që jam mangjarash tash, e që kët tregim po e shkruj me dorë të shmajtë të shejtanit? Kam provu, por me të djathtën s’po ma qet, se s’po ma qet. Veç as majtaz s’po shkoj.
— nga vakitë, sherret, hajret, ndodhitë, ngjarjet, dhe evenimentet e regjistrueme, të shënume, dhe të dokumentume në Ditarin tem privat vetjako-personal
***
Njoftim ligjor: © 2018 Të gjitha të drejtat e rezervuara. Ditari im privat vetjako-personal dhe çdo pjesë e tij, e ndarë dhe/ose në tërësi, janë të mbrojtura në Republikën e Kosovës, me të drejtën e privatësisë të garantuar me Nenin 36, paragrafi 1, i Kushtetutës së Republikës së Kosovës, miratuar me vendim të Kuvendit të Republikës së Kosovës Nr. V-027, datë 09.04.2008 (hyrë në fuqi më 15.06.2008, dhe ndryshuar me vendimet e Kuvendit Nr. 04-V-436, datë 07.09.2012, publikuar në Gazetën Zyrtare të Republikës së Kosovës (tutje “GZ”) Nr. 25/2012; 04-V-553, 14.03.2013, GZ 7/2013; 05-V-139, 03.08.2015, GZ 20/2015; 05-V-229, 24.02.2016, GZ 9/2016); me Ligjin Nr. 04/L-065 për të Drejtat e Autorit dhe të Drejtat e Përafërta, të publikuar në GZ 27/2011, më datë 30.11.2011, ndryshuar me ndryshim-plotësimin Ligj Nr. 05/L-047, GZ 37/2016, 03.11.2016, dhe aktet përkatëse nënligjore, dhe në shtetet e tjera me legjislacionin përkatës për mbrojtjen e privatësisë dhe të drejtave të autorit, nga kopjimi në çfarëdo forme, qoftë me dorë, me telefon, dhe/ose me kamerë; nga fotokopjimi në çfarëdo mënyre, duke përfshirë por jo vetëm makinat fotokopjuese, skanerët, dhe/ose makinat për dërgimin e faksimileve telefonike; dhe/ose leximi, këndimi, regjistrimi, incizimi, riprodhimi, riprodukimi në çfarëdo forme, trajte, apo mënyre, si dhe/ose këqyrja, shikimi, shfrytëzimi, përdorimi, ose/dhe perceptimi nga të gjithë personat fizikë dhe juridikë të paautorizuar në formën e parashikuar me ligj, duke përfshirë por jo vetëm fqinjët, kolegët, partnerët e ndryshëm, dhe/ose qytetarët.
POR: Unë po të lejoj me e kopju e shpërnda kët postim. Por mos e ndrysho, dhe trego kush e ka shkru dhe ku e ke marrë. Për ma shum, kqyri kushtet e licensës Creative Commons BY-ND 4.0.
Veç edhe nji send: Aman, kurrë mos shkruj njoftim ligjor si qai ma nalt, që e pe, por me shum gjasa e kapërceve pa e lexu. (Unë u mahita pak, nëse s’e ke kuptu.) Ligji e mbron të drejtën e autorit vetiu, edhe pa shkru ndojsend. Por nëse don patjetër me dhanë njoftim, mjafton me thanë shkurt e shqip: «© I ruj të gjitha të drejtat e mia si autor».
Shkurtegëza për këtë postim: https://pli.si/2Mohmnd
